Czym jest teozofia

Jeśli kiedykolwiek zastanawiałeś się, czym jest Teozofia, najlepszym punktem wyjścia jest przeczytanie An Epitome of Theosophy. Ma ona około 30 stron i jest uważana za najbardziej wyczerpujący przegląd Tradycji Mądrości. W oparciu o nauki H. P. Blavatsky’ego, starożytne Ameryki i symbolikę, An Epitome of Theosophic Philosophy zapewni przystępne wprowadzenie do filozofii.

Trzy aspekty Bóstwa

Trzy aspekty Bóstwa to trzy aspekty boskiej natury. Te trzy aspekty są niezbędne dla Boskości. Boskość nie może przejawiać się sama sobie, dlatego przejawia się jako trzy osoby. Oprócz natury boskiej, ludzki aspekt boskości jest niezbędny dla natury ludzkiej. Natura ludzka nie może działać ani istnieć bez iskry Boskiej.

Słowo teozofia pochodzi od dwóch greckich słów: theos, oznaczającego boskość, i philologia, czyli mądrość. Definicja ta jest bardzo bogata: teozofia oznacza mądrość bogów, czyli mądrość boską.

Dusza ludzka jest pierwszym aspektem Boskości, czyli Absolutu. Ma ona zdolność poznania wszystkiego i odpoczywa dopiero wtedy, gdy uchwyci to, co najwyższe. Dusza postrzega Boga w „be-ness”, zanim On sam przyoblecze się w wiedzę i byt. Po osiągnięciu tego etapu dusza wznosi się do prostej jedności ponad wszystkimi rzeczami i formuje się w to, co jest poza formami.

Jako pierwszy aspekt boskości, ciało ludzkie jest również aspektem boskości. Istoty ludzkie są stworzone z dwoistością trzech aspektów, które obejmują aspekty fizyczne, emocjonalne i duchowe. Te trzy aspekty są połączone w złożony sposób, a każdy z nich ma odrębną rolę w ludzkiej egzystencji. Dlatego też są one najważniejszym aspektem Boskości.

Towarzystwo Teozoficzne

Towarzystwo Teozoficzne jest światową organizacją założoną w 1875 roku. Jej misją jest propagowanie idei Teozofii. Jej działalność opiera się na neoplatońskich filozofach greckich i aleksandryjskich sięgających III w. n.e. Członkami organizacji są członkowie towarzystw teozoficznych na całym świecie.

Celem teozofii jest stworzenie lepszego świata poprzez budowanie mostów ponad różnicami. Teozofowie podkreślają konieczność kochania i służenia przez ludzi wszystkim istotom żywym. Ich działalność obejmuje wydawanie podstawowych klasyków teozoficznych oraz prowadzenie programów pomocowych. Promują również wolny i otwarty dialog w sprawach będących przedmiotem zainteresowania społeczeństwa.

Towarzystwo Teozoficzne jest zorganizowane w sekcjach zwanych Oddziałami, Lożami oraz w formalnych i nieformalnych Grupach. W Australii członkowie Towarzystwa Teozoficznego są związani z Centralą Krajową w Sydney. Członkowie Towarzystwa wybierają Radę Narodową składającą się z Prezydenta Narodowego, Sekretarza Narodowego, Skarbnika Narodowego i jednego demokratycznie wybranego Przedstawiciela Stanowego z każdego Stanu Wyborczego. Prezydent Krajowy jest wybierany przez australijskich członków na trzyletnią kadencję.

Towarzystwo Teozoficzne posiada biura w Stanach Zjednoczonych i Anglii. Oddział amerykański znajduje się w Altadenie w Kalifornii. Towarzystwo Teozoficzne w Irlandii ma siedzibę przy Pembroke Road w Dublinie. Twierdzi, że otrzymało swój statut bezpośrednio od Heleny Blavatsky. Pierwszym prezesem Towarzystwa był Henry Steel Olcott, prawnik i student spirytyzmu. Towarzystwo zostało założone w 1873 roku i rozszerzyło swoją działalność na Indie.

Teozofia praktyczna

Teozofia praktyczna jest systemem filozoficznym, który nie jest systemem religijnym. Jest to system myślowy, który wzbogaca dobroczynne uczynki człowieka. Jest to system, który wyjaśnia wątpliwości bliźnich i dostarcza logicznego uzasadnienia dla cnoty. Jest to system, który kładzie kres mitowi o piekle i czyni cnotę czymś realnym, namacalnym. Teozof praktyczny zapala też lampę prawdy i rzuca jej promienie na drogi śmiertelników, pozwalając im dostrzec prawdziwe niebezpieczeństwa i prawdziwe nagrody życia.

Jako praktyczny teozof powinieneś starać się postępować zgodnie z radami Mistrzów, którzy pisali o tej nauce myśli. Na przykład powinieneś starać się zrozumieć prawa Karmy i Reinkarnacji. Są to sprawy techniczne, które można pozostawić na inny czas, ale trzeba je zrozumieć i działać w oparciu o nie. Mają one moc zmiany myślenia człowieka i dlatego muszą być w pełni zrozumiane przez praktycznego teozofa.

Istnieje wiele informacji na temat Teozofii Praktycznej na zewnątrz. Ten artykuł pierwotnie ukazał się w magazynie Quest. Został napisany przez praktykującego, który studiował ten temat przez wiele lat.

Falowanie teozofii

Teozofia jest systemem religijnym, który rzekomo daje nam bezpośrednią wiedzę o Bogu. Opowiada się również za tolerancją wobec wszystkich ludzi, w tym wyznawców innych religii. Teozofowie twierdzą, że istnienie różnych religii jest nieuniknione, ponieważ istoty ludzkie różnią się między sobą temperamentem, potrzebami i etapem ewolucji. Te różnice sprawiają, że różne religie są niedoskonałymi wyrazami tej samej prawdy.

Jednak teozoficzny pogląd na świat jest dziś powszechnie akceptowany. Pofalowania teozofii zapoczątkowało założenie Towarzystwa Teozoficznego w 1875 roku. Jego fundamentalne teksty, takie jak Mitologia porównawcza, zostały opublikowane w poprzednim stuleciu.

Filozofia teozoficzna również uznaje metodę nauki, ale rozszerza pole poznania. Według tradycji teozoficznej materia składa się z dwóch czynników, Życia i Formy. Życie jest wyrazem Boga, a materia Jego narzędziem. Te dwa aspekty łączą się, tworząc wszechświat.

Teozofia została założona w Stanach Zjednoczonych około 1875 roku przez Helenę Blavatsky, wybitną okultystkę. Teozofia czerpie z filozofii greckiej, średniowiecznego mistycyzmu i hinduizmu. Towarzystwa teozoficzne rozprzestrzeniły się w całej Europie i Stanach Zjednoczonych, a filozofia ta jest ściśle powiązana z wieloma grupami duchowymi.

Nauki teozoficzne dotyczą Boga, Wszechświata i człowieka. Mogą być również stosowane do zagadnień etycznych, naukowych i filozoficznych.

Wpływ Towarzystwa Teozoficznego na inne religie

Towarzystwo Teozoficzne to organizacja założona przez ludzi posiadających wiedzę o wielkich Mistrzach. Jej założyciele chcieli stworzyć Otwartą Drogę do tych Mistrzów, ale to członkowie mieli sami decydować, czy Mistrzowie są prawdziwi czy nie. W tym celu Towarzystwo nazwało się Braćmi EIder zamiast bardziej powszechnego Mistrza lub Siostry. Uważali oni Mistrzów raczej za przewodników niż mistrzów i dążyli do stworzenia świata, w którym ci Mistrzowie byliby szanowani.

Towarzystwo zostało założone w Nowym Jorku 17 listopada 1875 roku. W skład jego komitetu założycielskiego weszli Helena Pietrowna Bławatska, pułkownik Henry Steel Olcott, William Quan Judge i inne zainteresowane osoby. Pierwszym spotkaniem był wykład George’a H. Felta, którego tematem był Zaginiony kanon proporcji Greków i Egipcjan. Grupa szybko rozrosła się do kilku oddziałów w całej Ameryce Północnej i na świecie.

Teozofowie często spotykają się w małych grupach i podejmują dyskusje na różne tematy. Nie ma formalnych rytuałów, choć niektóre grupy prowadzą krótkie medytacje i recytacje krótkich tekstów przed spotkaniami. Ponadto, niektórzy teozofowie organizują ceremonie, aby powitać nowych członków.

Członkowie Towarzystwa Teozoficznego często wspierali postępowe sprawy, zwłaszcza reformy społeczne. Wielu członków było antyklerykalnych i wiązało się z socjalistami i sufrażystami. Jednak byli też członkowie Towarzystwa Teozoficznego, którzy byli bardziej konserwatywni. Było to szczególnie prawdziwe w Anglii, gdzie ruchowi przewodziła Annie Besant.

Uniwersalność teozofii

Teozofia wierzy w powszechne braterstwo ludzkości. Stąd uczy tolerancji wobec wszystkich. Teozofia uważa też różne religie za różne drogi poszukiwania prawdziwego Boga. Uznaje jednak, że każda religia jest niedoskonałym wyrazem prawdy.

Teozofia powstała w 1875 roku, w Nowym Jorku. Jest podobna do hinduizmu i buddyzmu. Towarzystwa teozoficzne zachęcają do syntezy religii i zachęcają do filozofii porównawczej. Celem ruchu jest stworzenie „zalążka” powszechnego braterstwa.

Wraz z końcem pierwszego stulecia XX wieku teozofia zyskała popularność na Zachodzie. Choć wielu jej wyznawców spotkało się za życia z prześladowaniami, filozofia i nauki założycieli głęboko wpłynęły już na świadomość świata. Nawet duchowni zaczęli głosić teozofię na ambonie.

Uniwersalne braterstwo opiera się na poglądzie, że wszystkie żywe istoty są jednym życiem i świadomością, co wynika z wiary w immanencję Boga. W przeciwieństwie do tego teozofowie uznają podstawowe różnice między światem zjawiskowym a wyższymi sferami duchowymi, jak również między tym, co ludzkie, a tym, co boskie. Mimo to większość teozofów wierzy w istnienie nadrzędnej jedności i transcendentnego, bezosobowego Boga.

HPB przestrzega przed niepowodzeniem ruchu teozoficznego. Idee teozofii były przekazywane przez kilku teozofów, a każdy z nich wnosił swoje spostrzeżenia w sposób niepowtarzalny. Dlatego sam ruch teozoficzny nie był uniwersalny, a jedynie uniwersalny w swoich ideach.