Szamanizm jest duchową praktyką, która polega na interakcji ze światem duchów. Wiąże się z transem i zmienionymi stanami świadomości. Praktykujący szamanizm doświadcza tych stanów za pomocą różnych metod. Obejmują one ceremonie ayahuasca, techniki regresji hipnotycznej i wiele innych.
Wykaz treści
Psychodeliczne ceremonie ayahuasca
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o ayahuasca, możesz być zainteresowany praktykami szamanizmu. W Peru kilku szamanów praktykuje swoje wierzenia w środowisku miejskim. Wśród nich jest Rudi, który wykonuje rytuał ayahuascy jako zawód. Często towarzyszy mu miejscowy tłumacz. Obaj mają długą historię używania ayahuascy i praktykują działania ochronne.
Uczestnicy ceremonii szamańskich mogą doświadczać zawrotów głowy i złego samopoczucia. Niektóre osoby mogą nawet zasnąć podczas ceremonii. Te doświadczenia mogą prowadzić do późniejszych realizacji i poczucia uwolnienia. Ceremonie ayahuascowe nie są dla wszystkich, a osoby z historią nadużywania narkotyków i uzależnienia powinny skonsultować się z psychiatrą przed poddaniem się jakimkolwiek psychodelicznym doświadczeniom.
Ayahuasca jest starożytną rośliną używaną w amazońskim szamanizmie. Winorośl ayahuasca, znana również jako yage, zawiera halucynogenny lek DMT, czyli dimetylotryptaminę. Związek ten występuje naturalnie w roślinach, ale w wielu krajach uznawany jest za niebezpieczny psychodelik. Roślina ta jest wykorzystywana do leczenia, a także do nawiązywania relacji z nie-ludzmi.
Praktyki stosowane w ceremoniach ayahuasca różnią się w zależności od kultury. Niektóre grupy nie spożywają ayahuascy, podczas gdy inne nadal używają jej w swoich rytuałach. Praktyki te również ewoluują w czasie. Niektóre grupy całkowicie porzuciły tę praktykę. Niektórzy badacze twierdzą jednak, że ciągła ewolucja praktyk ludności rdzennej jest oznaką dynamizmu tradycyjnych wierzeń amazońskich.
Jak wynika z badań, moderatorzy ceremonii ayahuasca są zróżnicowani pod względem wieku i płci. Większość z nich to mężczyźni i osoby po czterdziestce. W trakcie badań napotkano jednak garstkę kobiet facylitatorów, ale żadna nie zgłosiła się na wywiad. Co więcej, mężczyźni byli bardziej skłonni do posiadania stopnia terapeutycznego lub szamańskiego niż ci, którzy go nie posiadali.
Techniki regresji hipnotycznej w celu uzyskania dostępu do pierwotnej rany i utraty duszy
Techniki regresji hipnotycznej są wykorzystywane w szamanizmie w celu uzyskania dostępu do pierwotnej rany i utraty duszy danej osoby. Osoba poddaje się uzdrowieniu poprzez ponowne odwiedzenie rany w stanie holistycznej świadomości, która obejmuje zarówno głowę, jak i serce. Pierwotny bodziec jest świadomie świadomy, a osoba nie jest już w szoku. Dzięki temu osoba może uwolnić się od dokuczliwego bólu z przeszłości i prowadzić życie pełne spełnienia i spokoju.
Odzyskiwanie duszy jest rodzajem uzdrawiania energetycznego. Wiele osób straciło część swojej duszy w wyniku traumatycznego doświadczenia. Ta część żyje w ludzkim biopolu i może być odzyskana przez szamana lub uzdrowiciela reiki z darami szamańskimi.
Techniki regresji hipnotycznej stosowane w szamanizmie zostały zaadaptowane do współczesnego kontekstu terapeutycznego. Na przykład 45-letni mężczyzna zmagał się kiedyś z uzależnieniem od tytoniu do żucia. Źródło swojego problemu odnalazł w szkole podstawowej. Był naturalnie bystrym uczniem, ale zdecydował się na używanie tytoniu, by nie być postrzeganym jako mądrzejszy od swoich rówieśników.
Odzyskiwanie duszy jest starożytną praktyką, która ma na celu przywrócenie duszy i przywrócenie jej do całości. Poprzez ponowne połączenie tych fragmentów, możliwe jest przezwyciężenie podstawowych przyczyn utraty duszy i przywrócenie siły życiowej. Proces ten może być przeprowadzany zarówno na ludziach, jak i na zwierzętach.
Utrata duszy może być spowodowana wieloma traumami. Może prowadzić do tego, że osoba czuje się jakby była poza światem i nie miała żadnej tożsamości. Inne objawy utraty duszy mogą obejmować poczucie nieobecności w życiu i depresję. Wszystkie te objawy związane są z brakiem osobistej mocy i siły życiowej. Szamańskie techniki uzdrawiania starają się zająć tymi stłumionymi konfliktami i pomóc jednostce w powrocie do pełnego poczucia własnej wartości.
Cztery archetypy
Szaman jest ucieleśnieniem zranionego uzdrowiciela. Ten archetyp jest wynikiem nieuleczalnej rany, takiej jak złamane biodro, którego doznał Jakub podczas zmagań z aniołem Bożym. Zraniony uzdrowiciel jest osobą, która uzyskała dostęp do sfery numinosum, wyższej formy świadomości. To doświadczenie może sprawić, że dana osoba będzie dotknięta depresją, niepokojem lub niezdrowymi związkami.
Podróż szamana polega na łączeniu się z przewodnikami roślinnymi i zwierzęcymi oraz zbiorową nieświadomością ludzkości. Nieświadomość zawiera symbole, które są zapisane w naszym DNA i pamięci komórkowej. W psychologii Junga są one znane jako archetypy. Każdy archetyp odnosi się do określonego typu osobowości, np. wojownika, księżniczki, naukowca czy panny.
Carl Jung opisuje te archetypy jako „zbiorową nieświadomość” i „indywidualne charaktery”. Mogą one przejawiać się jako persona lub jako byt archetypowy. Archetypy te są zasadą organizującą nasze wewnętrzne doświadczenie i mogą służyć jako ewolucyjni sojusznicy w procesie doradztwa.
Szaman jest również tricksterem, podobnym do trickstera Lokiego z mitu nordyckiego. Może pojawiać się w różnych formach zwierzęcych, takich jak wydra czy kruk. Te stworzenia mogą być potężne, a jednocześnie reprezentują całość i transcendencję.
Szaman jest świadomy ducha choroby, jak również jego pola, które leży u podstaw. Szaman może pracować nad chorobą poprzez rozpoznanie jej ducha leżącego u podstaw, lub poprzez wypędzenie go.
Cztery aspekty mózgu
Podstawowe ludzkie doświadczenie transu znajduje odzwierciedlenie w mózgu. Badanie to ujawnia, że w transie szamańskim zmniejsza się funkcjonalna łączność nasienia słuchowego pnia mózgu. Konkretnie, kora słuchowa jest odłączona od pierwotnej kory czuciowej. Zmiany te mogą wskazywać na percepcyjne odłączenie, gdzie powtarzające się informacje słuchowe są tłumione, a uwaga kierowana jest na bardziej istotne sygnały. Odkrycia te sugerują również bramkowanie sensoryczne, w którym przychodzące informacje sensoryczne są ograniczone tylko do tych, które są niezbędne do realizacji pożądanego celu.
W praktyce szamańskiej szaman powinien znać uniwersalne prawdy bytu, jak również tajemnice bytu. Szaman powinien umieć przeniknąć to, co przyziemne i wydobyć nieskończoną głębię ukrytą w codziennych chwilach. Musi umieć dostrzec i doświadczyć refleksyjnego wszechświata.
Według Winkelmana „praktyki szamańskie przynoszą korzyści dla mózgu”. Rzeczywiście, te stany transowe przynoszą korzyści szamanom i ich pacjentom, a także społeczeństwu. Mogą nawet prowadzić do lepszego zdrowia uczestników. Jednak szamani są często oskarżani o czary, co skutkuje utratą członka rodziny, a nawet utratą pracy.
DMN odgrywa kluczową rolę w generowaniu symulacji mentalnych. Podczas praktyk szamańskich DMN generuje symulacje mentalne, przesuwając system przez przestrzeń stanów atraktorowych i badając różne konfiguracje sieci. DMN pomaga szamanowi uzyskać dostęp do wglądu i spostrzeżeń na temat problemu.
Komunia z duchem
Komunia z duchem w szamanizmie to praktyka bezpośredniej komunikacji ze źródłem ducha. Praktyka ta jest podstawą wielu mistycznych doświadczeń, w tym szamańskich spotkań z boskością. Praktyka ta niesie ze sobą wiele korzyści, w tym bezpośrednią komunikację z duchem Boga, możliwość porozumiewania się ze zwierzętami oraz zdolność postrzegania świętego światła.
Głównym celem szamanizmu chrześcijańskiego jest uwolnienie wewnętrznych sił twórczych. Aby to osiągnąć, chrześcijańscy szamani muszą porzucić nawyki, które powodują, że myślą zbyt poważnie. W swoim codziennym życiu szamani dążą do co najmniej pięćdziesięciu procent frywolności, co stanowi dobrą równowagę między poważnymi wizjami a tymi bardziej frywolnymi.
Komunia duchowa jest praktyką dewocyjną, którą można wykonywać w każdej chwili. Praktyka ta może być wzbogacona o modlitwę lub czytanie liturgiczne. Niektórzy ludzie mogą preferować rozpoczęcie medytacji dnia od czytania z Mszy Świętej. Inni mogą uznać za pomocne słuchanie transmitowanej na żywo Mszy Świętej lub kazania świętego. Komentarz biblijny do czytań z Pisma Świętego może również pomóc w skupieniu umysłu.
Praktyka obcowania z duchem jest inna dla każdej osoby. Podczas gdy niektórzy Szamani wybierają życie w plemieniu i komunikację z duchami natury, inni decydują się na życie ascety. Osoby te są w stanie lepiej niż śmiertelnicy odnosić się do duchów. Niektórzy Szamani otrzymują również misje od duchów, aby pracować nad problemami rzeczywistości.
Wykucie solidnej relacji z duchami w szamanizmie wymaga poświęcenia wysiłku i czasu. Doświadczenie to wymaga silnej woli i chęci do nauki. Choć może wiązać się z pewną ilością potu i nieugiętej determinacji, może być również radosne i zabawne.
